MIJN LOOPBAAN…..…..

Door het blogs die ik in juni schreef over het veranderen van je loopbaan en over werkgeluk ging ik ook weer nadenken over mijn loopbaanverloop. In dit blog wil ik het verloop van mijn loopbaan tot waar ik nu sta met je delen.

Het begint een tikje sentimenteel maar zo is het wel gegaan….

Ik was nog maar een kind van een jaar of 12 toen ik al wist dat ik later “iets met mensen” zou gaan doen. Zelfs het moment waarop ik dat wist staat in mijn geheugen gegrift. Mijn oma had een hersenbloeding gehad en kon hierdoor niet goed meer praten. Wij als gezin bezochten haar in het verpleeghuis waar ze verbleef. Ze was soms heel verdrietig, onder andere doordat ze slecht werd begrepen door de verzorgenden. Op enig moment was mijn oma weer aan het huilen. Wij, als kinderen, moesten maar even uit het raam naar de eenden in de vijver kijken terwijl mijn vader probeerde te begrijpen waar zijn moeder zo verdrietig over was. De frustratie bij mijn oma en mijn vader over dat zij niet werd begrepen vond ik heftig.

Dat was het moment dat ik besloot dat ik dat later “beter” zou gaan doen…….

Hier ben ik een jaar of 11...

Na fysiotherapie en maatschappelijk werk ook overwogen te hebben koos ik voor de opleiding tot verpleegkundige. Al tijdens deze opleiding wist ik dat het ziekenhuis niet mijn werkomgeving is. Toch duurde het nog tot 2 jaar na mijn diplomering voordat ik een volgende stap zette. Via een uitzendbureau ging ik als verpleegkundige aan het werk in de psychiatrie, de gehandicaptenzorg en de ouderenzorg. In een van deze uitzendbanen kwam ik terecht in de leukste baan ooit; psychosociale behandeling en begeleiding van pubers. Heerlijke baan! Soms heftig, maar het gevoel dat het er toe deed overheerste. Over werkgeluk gesproken….

Elke dag was mooi, zinvol en leerzaam.

En zo begon het allemaal.....

Ik studeerde door (hbov en later de 1e gr docentenopleiding hgzo) en uiteindelijk kwam de dag dat ik vertrok voor een andere baan. Ik wilde mij blijven ontwikkelen en op een andere manier met mijn vak bezig zijn. Het werd een baan als docent bij een opleiding voor verpleegkundigen. Dat deed ik met veel plezier. Mensen op weg helpen om een goede verpleegkundige te worden. Veel lesgeven (psychiatrische verpleegkunde en omgangskunde), toetsen construeren, onderwijs ontwikkelen, studenten coachen etc.

In die jaren ontdekte ik dat het coachen mij past als een oude jas.

Daar voel ik mij goed bij en ik heb me daarin door middel van verschillende opleidingen en trainingen ontwikkeld. Ik startte een coaching en trainingsbureau met iemand anders. Dat was super mooi om te doen maar de combi met het onderwijs was killing. Dat stopte dus weer.

Het coachen van al die studenten die ik in de loop der jaren tegenkwam vond ik eigenlijk het allermooist om te doen! In die fase ging ik twijfelen aan mijn baan in het onderwijs. De werkdruk en de stress waren hoog, ik moest veel lesgeven (logisch) en wat ik het leukst vond, het coachen van studenten, daar had ik niet genoeg tijd voor. Dit ging knagen….. Ik wist niet goed wat ik wilde en de zekerheid van een goede , vast baan opzeggen was ook wel een ding. Toch heb ik de knoop doorgehakt en ben daar weg gegaan. Ik had nog geen andere baan, maar ik kon daar ook niet goed over nadenken.

Ik had een vol hoofd!

Afscheidskadootjes.....

Ik heb een time out genomen, even helemaal niets, en in die periode van niets kwam de behoefte om een tijdje weg te gaan. Dat heb ik gedaan. Alleen, met mijn rugzak, 6 maanden lang door Spanje en Portugal reizen. Wat was dat een mooie tijd! Niet altijd gemakkelijk , maar ik heb enorm genoten. Deze landen zitten in mijn hart en er zijn vriendschappen ontstaan.

Er ontstond ook ruimte in mijn hoofd....

Goede herinneringen ........

Na thuiskomst moest ik weer erg wennen aan het gewone leven. Het was november en ik had het alleen maar koud!

Maar, ik had ook energie en ideeën voor de toekomst.

Het stond voor mij vast dat ik verder wilde gaan met het coachen. Ik was nieuwsgierig naar e coaching en deed hiervoor een opleiding bij de Baak. Wat een openbaring was dit! In diezelfde tijd liet ik een domeinnaam registeren; www.soyellowcoaching.com.

Veel denken, schrijven, brainstormen etc en de contouren van SoYellow coaching werden steeds zichtbaarder.

Wat kreeg ik hier een energie van....

Ik deed wat ik graag wilde doen; het (online) coachen van studenten en young professionals!

Inmiddels ben ik naast online coach bij SoYellow coaching ook opleidingscoördinator bij Stichting de Koperhorst, een baan die hier prima bij past. Ook in deze baan maakt het coachen een belangrijk deel uit van mijn werkzaamheden. En op deze manier wordt ook mijn hart voor de zorg gevoed.

Om het rijtje compleet te maken…. Ik ben ook masseur. (ben hier ook voor opgeleid hoor) Eén dag per week draag ik bij aan het welzijn van mensen door hen te masseren. Erg leuk om te doen.

Kortom, ik heb best wat switches gemaakt in mijn loopbaan!

Meerdere keren gaf ik zekerheden op om toch naar mijn gevoel te luisteren dat het tijd was voor verandering.

Dat is mooi, bij jezelf blijven en doen waar je blij van wordt! Van geen enkele stap heb ik spijt. Elke fase in mijn carrière heeft veel moois gebracht en heb ik van alles geleerd. Op deze manier wordt voor mij werk in elk geval nooit saai.

Ik scoor een hoop punten in de checklist over werkgeluk!

/post/hoe-vaak-heb-jij-de-afgelopen-maanden-nagedacht-over-het-veranderen-van-je-loopbaan

/post/hoe-is-het-met-jouw-werkgeluk-gesteld